Pre 111 godina 9. decembra 1914. godine u Bitolju rođena je Ljubica Cuca Sokić. Rat je odredio njeno mesto rođenja, bežeći iz Beograda zbog rata njena majka se sklonila u Bitolj. Nakon rata vratile su se u Beograd i tu je odrastala.
Bila je član Srpske akademije nauka i umetnosti, dopisni član postala je 1968. godine a redovni 1978. godine.
Pohađala je Drugu beogradsku gimnazuju gde je crtanje učila od slikarke Zore Petrović. Kasnije je slikanje učila i kod Beti Vukanović, Ivana Radovića i Jovana Bijelića.
U Parizu je boravila od 1936. do 1939. godine, izlagala je tamo na grupnim izložbama. U umetničkim krugovima u Parizu upijala je inovacije koje su donosili veliki umetnici poput Sezana, Pikasa, Matisa… Slikala je na svoj način, prikupljala nove ideje koje je želela da izmesti u stvarnost u Srbiji. Znala je da će se vratiti u Beograd, želela je da živi i stvara u gradu koji voli, gradu koji je njen.
Kada se vratila iz Pariza organizovala je svoju prvu samostalnu izložbu u Paviljonu Cvijeta Zuzorić u Beogradu. Predstavila je slike koje je uradila u Francuskoj i nastavila ceo život da stvara i izlaže u ovom gradu.
Većina umetnika bila je zaposlena u prosveti, tako je i slikarka Ljubica Sokić postala profesor na Akademiji likovnih umetnosti u Beogradu i tu studente podučavala 24 godine.
Pored slikarstva i podučavanja, radila je ilustracije dečijih knjiga i časopisa (1935-1980) i izrađivala skice za filmove.
Bila je deo grupe Desetoro koju su osnovali kao učenici Jovana Bijelića i zajedno izlagali 1940. godine u Beogradu i Zagrebu. Po savetu profesora osnovali su ovu grupu da bi lakše mogli da izlažu i ponude galerijama svoje radove na prodaju. Rat ih je sprečio da zajedno učini nešto više.
Slikala je pejzaže, mrtvu prirodu, portrete a kasnije posvetila se umerenoj apstrakciji.
Nasledila je atelje u kome je slikala Zora Petrović njena učiteljica crtanja. Ceo život slikala je u tom ateljeu, bila je tužna kada je pred kraj života saznala da će se slikarski ateljei pretvoriti u učionice za učenje stranih jezika.
U Umetničkoj kolekciji Spomen – zbirke Pavle Beljanski nalazi se nekoliko dela Ljubice Cuce Sokić iz različitih perioda njenog stvaralaštva koje je kolekcionar Pavle Beljanski birao za svoju kolekciju. Slika Sremski Karlovci iz 1950. godine jedna je od važnih jer je iz perioda kada je slikarka prešla na jednostavne kompozicije. Nakon smrti slikarke naslednici su dodatno poklonili još dela i ličnih predmeta umetnice.
Umrla je u Beogradu 2009. godine.
Godine 2024. u ulici Braće Jugovića 23 u Beogradu na zgradi u kojoj je živela otkrivena je Spomen-ploča koja podseća prolaznike da je tu živela velika slikarka.